بی توجهی به حس شوخ طبعی در فضای زندگی خانوادگی:
شوخ طبعی از ویژگی های مهم خلاقیت در محیط منزل می باشد. در خانواده هایی که فضای زندگی آنها خشک، رسمی و جدی است، زمینه ای برای بروز حس شوخ طبعی کودک به وجود نمی آید. و در نتیجه در چنین محیطی بسیاری از کشش های خلاقانه کودک پنهان می شود.
تحمیل نقش بزرگسالی:
بسیاری از والدین علاقمندن که کودک سریعا رشد کند و کودکی خود را پشت سر بگذارد. تحمیل نقش های کاذب بزرگسالی به کودکان، روند رشد اجتماعی آنان را مختل ساخته، سبب پدید آمدن رفتارهای نابهنجار و ساختگی در آنها می شود و همین امر بسیاری از استعدادهای خلاق دوران کودکی را از بین ببرد
در برخی مدارس و نظام های تعلیم و تربیت موانعی بر سر را رشد خلاقیت وجود دارد که موارد زیر می تواند از نمونه های آن باشد.
مقررات خشک انضباطی:
خلاقیت در محیط آزاد رشد می کند نه در فضای تحکم آمیز و مستبدانه. به جای افراطی بر قوتنین و مقررات باید سعی کرد برای بهتر اداره نمودن مدرسه به کودکان مسئ.لیت دار و دلایل و فواید وضع مقررات را به آنها آموخت تا با میل و رغبت هم قئانین را رعایت کنند و هم توانایی ها و استعداد هایشان فزصت ظهور و شکوفایی یابد.
روشهای تدریس سنتی:
در این روشها آموزش، بیشتر بر روی تقلید و انتقال مطالب استوار است و معلم دانش را منتقل می کند و دانش آموز با پس دادن مبحث، مورد ارزیابی قرار می گیرد. آموزش باید به گونه ای باشد که روزی فراگیر احتیاج به معلم نداشته باشد و حتی از برخی معلمان هم فراتر رود. بنابراین معلمان باید روشهای کاوشگری حل مسئله و روشهای فعال در تدریس خود استفاده کنند تا تخیل سازنده فراگیر به کار افتد و بتواند اظهار وجود کند. تنها در این صورت است که زمینه برای رشد خلاقیت فراهم می شود.