قرار دادن قوانین خشک و دست و پا گیر در خانه:
بسیاری از والدین برای کودک حود قوانین و مقررات خشک و محدود کننده ای مانند مقدار ساعات درس خواندن در روز و ساعت معین خوابیدن، استفاده از لوازم خاص و .... وضع می کنند. باید توجه داشت که پا فشاری بر رعایت آنها توسط کودکان سبب می شود کودک به تدریج کودک کلیشه ای و تکراری رفتار کردن، عادت کند. باید توجه داشت که رفتارهای تکراری و کلیشه ای دشمن خلاقیتند.
انتقاد مکرر از رفتارهای کودک:
ارزیابی پی در پی رفتارهای کودک و زیر ذره بین قرار دادن او و انتقاد از کارهایش در خانواده آزادی،امنیت خاطر و اعتماد به نفس کودک را مختل می سازد و ترس و اشتباه را در او تقویت می کند. به این ترتیب خلاقیت کودک که لازمه اش داشتن آزادی و امنیت خاطر در محیط خانواده و خطر پذیری و عدم ترس از اشتباه بلامانع روبرو می شود.
بی توجهی به تخیل کودکان:
تخیلات کودکان را نباید بیهود شمرد، چون تخیل پایه خلاقیت اوست. اگر رویا ها و تخیلات کودک مورد بی توجهی و تمسخر قرار گیرد یا توسط والدین بیهوده انگاشته شود، درواقع سرچشمه های خلاقیت او خشک می شود.
عدم شناسایی علایق درونی کودک:
بسیاری از کودکان به ویژه در سنین پایین از کشش ها و گرایشات خود نسبت به موضوعات و پدیده ها اطلاع واضحی ندارند یا این که نمی توانند آن را به زبان بیاورند. این نکته در رشد خلاقیت کودک بسیار مهم است. خانواده هایی که نسبت به این موضوع بی تفاوتند و سعی نمی کنند انگیزه ها و موضوعات مورد علاقه کودک خود را شناسایی و کشف کنند، ناخواسته فرصت های زیادی را برای رشد خلاقیت کودک از وی سلب می کنند.